manila

manila.

Daar ga ik dan in de avond in het vliegtuigje vanuit Siem Reap. nog geen 3 uurtjes vliegen en ik was in Manila. Hier kwam ik in de big city van Filipijnen. Bij aankomst wou ik een taxi pakken. Deze vroeg mij maar liefst 24 euro om mij 3 kilometer verder te brengen. Heb even aan zijn hoofd gevoeld, maar hij was toch echt serieus. Uiteindelijk na wat afdingen kwam ik uit op een prijs van 10 euro, wat ik nog te veel vond. Even lekker een uurtje gaan relaxen, tot ik om 4 uur in de nacht een gele metertaxi voorbij zag flitsen. Deze kon mij op mijn plaats van bestemming brengen voor 4 euro. Eindelijk even lekker kunnen gaan slapen.

Om 11 uur weer het bed uit. Ik verbleef totaal buiten het centrum en ben een wat rond gaan lopen op zoek naar het vliegveld voor binnenlandse vlucht. Dit om een vlucht te boeken naar Palawan eiland. Helaas stukken duurder dan internet, dus maar weer terug gelopen. Ik ben random ergens in een weggetje gelopen, waar ik in een van de 'ghetto's' van Manila liep. Iedereen keek me aan. Uiteindelijk na een lach zwaaide ze en vroegen ze mij om een drankje mee te doen en een gokje met hen te wagen. Hier ben ik natuurlijk voor mijn eigen veiligheid niet op in gegaan. 
De rest van de middag heb ik gevuld met het boeken van een vlucht via internet. 
In de avond kwam ik een man van de filipijnen tegen in mijn hostel. Deze was heel aardig en vroeg of ik ergens iets wou gaan eten. Natuurlijk wist hij de plaatsen om te gaan. Heerlijk gegeten en daarna naar een barretje gegaan voor een biertje. Uiteraard heb ik getrakteerd, omdat hij me had 'rondgeleid'. Ik weet nu gelukkig wel al verschillende dingen over het leven en de gewoontes hier. Nu maar vroeg het bed in na mijn korte nachtrust van laatste nacht.

De volgende dag dan ook weer vroeg eruit. Dit was de dag dat Stephan hier naartoe kwam. In de ochtend hadden we even contact via what's app. Toen we aan het praten waren kon Stephan mij vertellen dat ik al 2 dagen in de foute tijd leefde. Er was iets opgezet in mijn telefoon… haha. MOOI DIT. Tijd aangepast en verder gaan genieten. 
De middag was warm en ik had niet echt plannen. Opnieuw een rondje lopen dan maar. Deze keer kwam ik bij een lokale markt, waar ze werkelijk alles verkochten. Het was erg goedkoop en ik heb genoten van alles wat ik voorbij zag komen. Natuurlijk hoort verdwalen er ook wel bij. Hier ben ik ondertussen wel aan gewend en ik heb dus het volgende gedaan. Ik heb wat zoete maïs gekocht, heb deze afgeknaagd en ben weer random een gek paadje ingelopen. Dit waren straatjes van nog geen 2 meter breed. Alles liep, reed en kroop hier doorheen. Je moest dus wel je weg vinden door dit verkeer, maar uiteindelijk kwam ik dan toch terug bij mijn hostel. Misschien wel na 5 uur, maar ik had het gehaald. 
In de avond was het tijd om Stephan op te halen. Ik ben naar terminal 4 (internationale vluchten) gelopen. Tot mijn verbazing stond het vluchtnummer van Stephan niet op de map. Na wat wachten begreep ik dat er iets fout was en ik ging naar de informatiebalie. Daar kwam het: Ja meneer, haha die vlucht is al een half uur geleden geland. Dus ik vroeg of ik gewoon hier moest wachten. Nogmaals lacht de man en verteld mij dat ik aan de verkeerde kant van het vliegveld ben… NEEEEE. Dit kan natuurlijk ook alleen mij overkomen. Snel een bus gezocht en hier in gestapt. Hier kwam ik aan de praat met een Filipijnse vrouw die graag wat dingen wou weten over Nederland, maar ook graag vertelde over de Filipijnen. Uiteindelijk vertelde ze dat ze een dochter had van mijn leeftijd en dat we perfect bij elkaar zouden passen. Hier ben ik dan ook niet bij ingegaan en gelukkig was dat precies op haar stop. Ze stapte uit en groette mij vriendelijk, evenals verschillende andere inzittende die ons verhaal hadden gevolgd. 
Uiteindelijk kwam ik dan bij de goede terminal. Hier kwam Stephan 5 minuten later naar buiten gelopen. Na een hoop geschreeuw en geknuffel toverde ik 2 liter flessen San Miguel tevoorschijn. Even proosten en wachten op onze taxi-chauffeur die ik van tevoren had geregeld. Wat biertjes gedaan en toen was het toch tijd om weer te gaan slapen.

Weer vroeg het bed uit, als altijd. Nog een dagje hadden we om op te vullen in Manila. We probeerde een bus te regelen naar het centrum. Geen probleem zou je zeggen, maaaaarrrr…. hier dus wel. Na 1 uur aan de wandel te zijn geweest en een hoop vragen te hebben gesteld, waren we nog nergens. Dus uiteindelijk maar een taxi gepakt. In het centrum op zoek naar een hotel. We kwamen in een iets meer toeristisch gebied met mooie hotels. Natuurlijk konden we het niet laten om met onze backpackjes de 'duurste' hotels van Manila in te lopen. Lachen en lachen, tot Stephan uiteindelijk verkocht was. Hij zei opeens: Oké, we take it. De man stond verbaasd en ik natuurlijk ook wel een beetje. 
Omdat we vroeg waren konden we aanschuiven bij het ontbijt. Dit was het grootste en beste ontbijtmenu wat ik me ooit heb kunnen bedenken. Alles was er te vinden en dan heb ik nog niets gezegd over het uitzicht. Aan een kant keek je over de stad en aan de andere kant ver over de zee. Ik zag deze luxe natuurlijk wel zitten na een half jaar budget accommodaties. 
Onze kamer had 2 grote bedden met nog eens een briljant uitzicht. Ook werd voor alles gezorgd.  You need icecubes? Call 01 and somebody from roomservice will bring it to you. Mooi dit. Dit was maar een van de vele voorbeelden.
In de middag was het tijd om naar van ons zwembad te genieten. Dit natuurlijk in combinatie met een lekkere cocktail. Aansluitend zijn we nog even naar de zee gegaan. Hier hebben we een biertje gedronken en genoten van een lekker zonnetje. Even naar de haven gelopen en nog een rondje door de stad. Wie vertelde dat Manila niets is. Ik heb me hier prima vermaakt. Om 5 uur weer de deur uit voor onze vlucht.