midden/zuid vietnam

De hele tijd zijn we een beetje bang geweest voor slecht weer in het noorden. Gelukkig hebben we geen probleem gehad met regen. In de veronderstelling dat hoe zuidelijker we gingen, hoe warmer het zou worden stonden we de volgende dag dus ook op. Wat denk je? Kei harde regen. TOP…
Geen keuze en de motors op. We nemen 2 dagen de tijd om aan de kust in Samson te komen. We maakte een tussenstop in Ninh Binh. Door de heftige regenval, hebben we hier helaas maar weinig van gezien.
De volgende dag was het nog maar een korte rit naar Samson, maar wat denk je… Jep REGEN. Zit je dan aan het strand haha.. 
Even een wandeling gemaakt over het strand, waarna we op zoek gingen naar avondeten. Hier bestelde ik een baguette met kip. Na zo'n 15 minuten kwam de vrouw aan met een hele kip. Lichaam, poten, hoofd en alles. Maar niet echt op gereageerd, omdat ik dacht dat ze haar best deed. Met de wetenschap dat een kip zeker niet meer dan 100,000 dong (5 dollar) kost vroeg ik voor de prijs. Voor 2 baguettes, 1 kip en wat bladeren mocht ik 500,000 (25 dollar) dong voor haar neertellen. Belachelijk bedrag natuurlijk, want dit is ontzettend veel geld voor
In de avond was er nog een storm. Enorm harde windstoten en verschillende spullen die door de straten vlogen.
Vroeg het bed in en hopen op goed weer.

Vroeg het bed uit en ja hoor, nog steeds regen. Onze moed bij elkaar geraapt en zoveel mogelijk gaan rijden vandaag. Het grootste gedeelte was snelweg. Dat maakte het dus iets makkelijker.
Het uiteindelijke plan was om naar Phong Nha te gaan voor de grotten. Hier hadden we 2 dagen voor uitgestippeld. 
We namen maar weer eens een andere route en kwamen bij verschillende monumenten, vliegtuigen en tanks van de oorlog uit. Hier hebben we een korte wandeling gemaakt en verschillende locals gesproken over de oorlog. 
Toen de zon begon te zakken, zijn we op zoek gegaan naar een verblijfplaats. We kwamen er een tegen net voor de zon onderging. Wat waren we blij. Het was nog geen 2 minuten droog geweest. Natuurlijk zat het weer niet erg mee en liet ze ons een kamer zien die nog geen 2 dollar waard was. Het bed was een soort harde mat. Hier vroeg ze ook nog eens 15 dollar voor. 
Uiteraard je raad het al. Weten dat rijden in het donker hier niet slim is, maar toch de keuze maken en hopen op een guesthouse dichtbij.
Wat we echter niet wisten, was dat dit laatste guesthouse op het randje van het national park was. We reden nu dus precies het national park in, waar geen leven te vinden is. Pikkedonker en doorweekt hebben we uiteindelijk om 9 uur Phong nha weten te halen.
Wat een schok was dit. Phong nha was vol met toeristen. Het was al weer een tijd geleden dat ik zoveel toeristen zag feesten. 
We hadden nu dus een dag over en besloten een grote ronde met de motor door het national park te gaan. De weg was te gek. Het was in de bergen, met een gifgroen bos/jungle overal om ons heen. We kwamen hier bij verschillende grotten. We hebben uiteindelijk voor een grot gekozen, omdat de grotten hier vrij prijzig zijn. Wij kozen voor Dark Cave. Onze keuze viel op deze grot, omdat deze een totaalpakket had. Hier waren een zipline, modderbad, grot, kajakken en waterspelen in een pakket.
Via de zipline vlogen we over de rivier naar de grot. hier gingen we naar binnen om een lekker modderbad te pakken. Pikkedonker en modder tot minimaal 1 meter hoogte. Heerlijk!! Daarna zijn we gaan zwemmen in de grot. ZONDER LICHT. Je kan helemaal niets zien. Na het zwemmen was het tijd om met een kajak terug te gaan, om hier nog wat waterspellen te spelen. Ik was voornamelijk te vinden in de zipline, waarmee je het water in vloog. Heerlijke dag gehad!!

De volgende dag maakte we ons klaar om naar Hue te vertrekken. Uiteraard kregen we weer een 'heerlijke' regenbui. We hadden een mooie rit, met bergen zee en strand. Nog even een korte stop gemaakt in een klein dorpje om wat te drinken en met de locals te 'praten'. Handen en voetenwerk natuurlijk. Toen we uiteindelijk een stukje verder reden vanuit het dorp, kwamen we de eendenvanger van hamelen tegen. Met een stok rende hij achter ze aan, om ze naar het water te brengen. Geweldig om te zien hoe hij dat voor elkaar kreeg. 
We kwamen half bevroren aan in de stad Hue, waar we al snel een leuk guesthousje gevonden hadden. Daar heb ik mezelf even verwent met spare-ribs. Moet af en toe ook eens kunnen:)
Nog een extra dagje in Hue om de stad een beetje te verkennen. We hadden de ergste regenbui die we tot nu hebben gehad, maar dat houd ons niet tegen. Poncho's gekocht en op onderzoek uit. Even in de geschiedenis van Vietnam stappen. Zo kwamen we bij de citadel en een oorlogs-musuem, waar we handig gebruik hebben gemaakt van de mensen die een gids hadden ingehuurd. Handig dat iedereen Engels spreekt:P
We gingen de deur uit om een hapje te eten, waarna we op de een of andere manier in een club zijn beland. Dansen, poolen en leuke gesprekken gehad. Uiteindelijk kwamen we aan de praat met een paar Engelse gasten. Ze vonden het geweldig hoe wij aan het reizen waren, en wouden ons graag helpen om op budget te blijven leven. Gratis bier dus. hahaha.
Na de nodige biertjes waren de uurtjes hard voorbij gevlogen. 
Vandaag zou de dag zijn dat we verder zouden gaan. Helaas werden we door ons heftige avondje te laat wakker om uit te checken. Nog maar een dag Hue dus. 
We zijn verschillende tempels en begraafplaatsen gaan bezoeken. Begraafplaatsen hoef je echter niet hard naar te zoeken, want deze zijn overal naast de weg. 
Uiteindelijk kwamen we bij een 7-etage hoge tempel, met een mooi verhaal. 
Toen er oorlog was, was een monnik die hier leefde het zat. Hij wilde protesteren tegen de overheid, en reed met de auto naar Saigon. Wanneer hij hier aankwam, stak hij zichzelf in brand. 
Verschillende schilderingen lieten zien hoe dit gebeurde. Ook de auto waarmee hij reed stond hier bij de tempel geparkeerd.
Wat ik trouwens nog niet had vermeld, was dat we vandaag geen regen hebben gehad. Hierdoor hebben we tegen de avond nog kunnen genieten van een ontzettend mooie zonsondergang. Stiekem was ik blij dat we de check-out niet hadden gehaald, want anders hadden we alles gemist wat vandaag gezien hadden.

Op naar Hoi an, maar eerst even een check voor mijn motor. Met 3 verschillende werknemers namen ze mijn motor onder handen. Een paar nieuwe onderdelen en schroeven en we konden weer verder. We reden op een weg dicht bij de kust. Hierdoor waren er bossen gevuld met strandzand, wat een geweldig effect gaf. Zo waren er ook met strandzand en cactus bedekte begraafplaatsen.
Na een paar kilometers met dit uitzicht mochten we de bergen in. Dit wisten we alleen niet. Kei hard rechtdoor rijden. Hier stond een man naast te kant te 'dansen'. Dat dacht ik althans. Al snel werd duidelijk dat hij bewegingen naar ons maakte, omdat we op een snelweg reden die alleen voor auto's was. Terug gegaan en maar een keer vrolijk gezwaaid naar onze charmante danser. Nu konden we dan toch eindelijk de bergen in, waar we blij verrast werden met mooie uitzichten over de zee, de stranden en de geweldige landschappen.
Helaas was ik iets vergeten deze ochtend. Door de paar gebreken die ik aan mijn motor had, was ik totaal vergeten waar ik eigenlijk voor daar was. De olie…. Ja oliedom natuurlijk. Mijn motor raakte flink overhit, waardoor ik elke paar kilometer zo'n 10 minuten moest wachten. Gelukkig ben je altijd van een ding zeker in de bergen. Alles wat je omhoog gaat, moet je ook weer omlaag. Ik heb de motor uitgezet en heb me voor de volgende 10 tot 20 kilometer naar beneden laten rollen. In de volgende stad heb ik de olie vervangen.
Door al dit gesukkel kwamen we wat later in Hoi an dan gepland. Na het zoeken naar een guesthouse zijn we naar de markt geweest en zijn we door de gezellige kleine straatjes van Hoi an gelopen. Nog even biertjes gedronken van 4000 dong (nog geen 20 dollar cent) per glas. Genieten!!
Omdat we wat kort in tijd zaten, hebben we besloten om de volgende 500 km naar Nha Trang met de bus te doen. Onze bus vertrok in de avond, wat ons dus nog een hele dag de tijd gaf om in Hoi an rond te hangen. We maakte onze eigen tempelroute, met alle gratis tempels. Dit op aanraden van een man die we tegen waren gekomen. Deze vertelde dat de tempels waar je niet voor hoefde te betalen, zeker niet minder mooi waren. Een paar prachtige plekken bezocht in het midden van het centrum.
Tijd om ons klaar te maken voor de busrit. We hadden een nachtbus en de motor moest dus in het bagagevak. Hierdoor moest ik de benzine uit de motors halen. Een hele klus. Na 6 liter was alles dan uiteindelijk leeg. Wielen eraf draaien en in de bus proppen. Wat een ervaring weer. 
De mensen in de bus waren verschrikkelijk, maar gelukkig konden we al snel in slaap komen.

We belandde in Nha Trang. Een toeristisch stadje een zee. Bij aankomst was Fiona moe. Ik hou niet van slapen overdag, dus ben ik gaan wandelen. Ik heb het hele strand afgelopen en ben even gaan fitnessen met de apparatuur dat aan het strand staat. Buiten fitnessen is sowieso het beste!!
In de middag nog even lekker aan het strand gelegen en gezwommen, gevolgd door een bezoek aan een prachtige bergtempel. De monniken leefde bij de tempel op de berg. Ze waren erg vriendelijk en wij waren de enige buitenlandse bezoekers van de dag. Vanuit boven uit de bergen kregen we een perfect uitzicht over de rijstvelden en een stuk van de stad. Het was een rare weg om daar te komen en we moesten zo'n 500 traptrede omhoog, maar het was het 100% waard.
De stad zelf had helaas niet zo'n goede sfeer, dus vertrokken we de volgende dag weer. 

Daar gaan we. Onze laatste geplande stop voor Ho Chi Minh. Deze stad heet Dalat. We hadden al gehoord dat dit een prachtige bergrit zou zijn, en daar was niets aan gelogen. Het ene geweldige uitzicht na het andere, de ene waterval na de andere, een klein tempeltje midden in de bergen en een goed berijdbare weg.
We vonden al snel een guesthouse en zijn gaan zoeken naar eten. Het was toen 6 uur. We hadden ontzettend veel zin in een pizza, en gingen er vanuit dat we deze hier wel konden vinden. Uiteindelijk zijn terug moeten lopen naar ons guesthouse om op internet te zoeken waar er een pizzeria was. We vonden de plaats, maar het was uiteindelijk al 9 uur. Dit wil wel zeggen hoe graag wij een pizza wilde, en dat we echte doorzetters zijn. De pizza was heerlijk trouwens :D:D
De volgende dag hadden we een druk programma. Er is onwijs veel te zien in Dalat. Zo stopte we bij een waterval, waar we met een rodelbaan naar ons eerste level gingen. Een grote waterval die je met een brug over moest steken. Dit was al een geweldige ervaring. Toen zagen we de volgende attractie. Een kabelkar die midden door de bomen en natuur ging, over een waterval. Wauww.. Alsof dit nog niet gek genoeg was konden we vanuit dezen attractie een lift in stappen. Bedenk je even dat je midden in de natuur zit en dat er een werkende lift voor je staat. Onbeschrijfelijk. Hiermee werden we naar een nog mooier punt van de waterval gebracht, waar we heerlijk gerelaxed hebben. 
Op naar de volgende plaats. Dit zou ook heel mooi moeten zijn, maar helaas ging het allemaal om het berijden van olifanten en struisvogels. Je weet hoe ze behandeld worden en dat maakt het bekijken hiervan een stuk minder aantrekkelijk. Gelukkig waren er wel nog een waterval en wat tempels te bezichtigen. Voor de tempels was een behoorlijke klim nodig, en helaas kreeg je er niet echt iets voor terug. Het waren kleine tempels die ook nog voor het grootste deel onder constructie en gesloten waren. De klim was wel lekker, sportief en leuk om te doen gelukkig. 
's Avonds zijn we naar de markt geweest, waar we wat echte lokale hapjes hebben uitgeprobeerd. Deze waren niet allemaal even lekker!! Toen we op een gegeven moment even op een muurtje zaten, ontstond er een ruzie. Al snel vlogen zo'n 50 locals hier op af. Ik zag hoe de eigenares van een tentje de vrouw een paar rake klappen verkocht. Ze had schijnbaar gestolen en liep uiteindelijk weg met een hoop bloed in haar gezicht. Vanaf dat moment werd er ook niet meer naar haar om gekeken

Op naar Ho Chi Minh. Onderweg was er niet veel te zien. We hadden nog zo'n 200 km te gaan. Omdat we nog wat tijd over hadden hebben we tussenin nog een stop gemaakt in een klein stadje. Hier verbleven in een hok… Je letterlijk een hok, maar dat was het enige wat we konden vinden. Hier even een rondje gelopen, waar we toch al snel mee ophielden. Dit omdat het donker werd en het verkeer echt gekkenwerk was. We zijn bij een restaurantje naar binnen gelopen waar we uiteraard weer wat noodles voorgeschoteld kregen. 
's Morgens vertrokken we dus voor onze laatste dag rijden. Tijd om onze motors te verkopen. We kwamen rond 1 uur in hartje Ho chi minh aan. Druk, druk, druk…
We reden binnen en werden al overspoeld met vragen van Aziatische gasten die onze motors wouden kopen. Natuurlijk gokken zij erop dat je niet zoveel tijd hebt en komen ze met belachelijke boden. Na ze een keer uit te lachen zijn we in alle rust gaan zoeken voor een verblijfplaats. We vonden een mooi kamertje voor een leuk prijsje en zijn Ho Chi Minh stad gaan verkennen. Een leuke levendige stad, waar voor iedereen mogelijkheden zijn. Verschillende restaurant, winkeltjes en hotels. Deze in alle prijsklassen, verschillende stijlen end. 
In de loop van de dag kreeg ik wat berichtjes binnen voor mijn motor. Nog even snel naar de motor poetsplaats gegaan, waar zijn mijn racer weer als nieuw lieten lijken. Helaas heb ik voor niets gehaast want degene die kwam bezichtigen kwam opeens niet meer. 
Dagen gingen voorbij, waar we eigenlijk erg weinig in deden. Het enige wat nog het bespreken waard was was dit ene moment net buiten het toeristische gebied. Hier lag een park en ik hoorde opeens geschreeuw. Ik kijk om en zie hoe iemand een geweer op iemands hoofd gericht houd. Op dit moment vormde er veel mensen een kring om het incident. Ik weet niet of het was om te helpen, of om te verbergen. Ik heb alles van een afstandje bekeken, en gelukkig na veel geschreeuw en gehuil liep het met een sisser af. Dat was wel even een spannend en raar moment om dit van zo dichtbij mee te maken. Je voelt je net in een film.

Uiteindelijk heb ik mijn motor verkocht met 50 dollar 'verlies'. Dit mag ik eigelijk geen verlies noemen, omdat ik zo'n geweldige tijd heb gehad. Ik noem het dan ook liever een geweldige investering. Ik was dus ook trots toen ik mijn schatje verkocht.
Wat een heerlijk land was Vietnam. Op naar Indonesie!!