annapurna

Na 2 dagen shoppen in Pokhara ben ik klaar voor annapurna. Een tocht van ongeveer 200 kilometer door de bergen. Excited!!

Daar gaan we dan. De bus in waar ik een plaats in de cabine had bemachtigd. Dit leek super te zijn tot dat alle gidsen en porters ook een plaatsje in de cabine mochten bemachtigen. Op het begin was het erg krap maar al snel wist ik mijn weg te vinden met de locals. Het ene hapje na het andere en een hoop gelachen. 
Eenmaal aangekomen in Besisahar ben ik wat gaan lunchen, waar ik al snel een aantal mensen ontmoette. Gezellig gegeten en met een groep van 8 personen de bergen in gegaan.

Ngadi. (890m)
Na 13 km gelopen te hebben kwamen we in Ngadi terecht. Een klein plaatsje waar op dit moment niet heel veel te doen was. Samen wat gegeten en vroeg het bed in, want iedereen was op.

Tal. (1700m)
Dit beloofde een zware dag te worden. Met 21 km klimmen. Na een half uur heb ik me verlost van de groep, omdat deze voor mijn gevoel nogal sloom waren. Ik hou van een beetje tempo en kan evengoed alles bezichtigen. 
Op weg naar Tall kwam ik ik gesprek met een nieuwe groep van 4 personen en 3 porters. In deze groep was Tamara uit Oosterijk, waar ik vanaf de eerste minuut een klik mee had. Het laatste stuk met hen samen gelopen en in Tall samen een Guesthouse uitgezocht. Bij aankomst op bed gaan liggen en binnen 1 minuut in slaap gevallen..... JA, zo moe was ik!!!! Toen ik wakker werd was mijn honger voorbij en heb ik maar een appeltaart als snack gepakt:)

Timang.(2270m)
Vandaag zou ik naar Chame gaan, maar na 13 km aangekomen te zijn  in Timang vond ik het wel goed geweest voor vandaag. Dit had 2 redenen: Ik was moe en ik had al zo'n goede band met Tamara dat ik samen wilde blijven lopen. Wonder boven wonder wou zij dat ook met mij:D
In Timang een geweldig ijskoud dakterras, maar geweldig om te zijn. Prachtig uitzicht en genoten van wat thee met rum... JAMMIEEE, natuurlijk was dat alleen maar omdat we het warm wilden hebben haha...

Chame.(2710m)
Een frisse start voor een rustig dagje. Met ongeveer 10 km lopen zouden we arriveren in de volgende plaats. Ik moest een kort dagje hebben want ik liep iets te veel voor op schema. Misschien was ik toch iets TE fanatiek de eerste dagen. 
Onder het lopen bleek al snel dat Tamara en ik onze eigen snelheid aanhielden, waardoor we zo'n 1,5 uur eerder arriveerde.
Hierdoor kwamen we meer aan de praat en ze vertelde me dat ze Tilicho lake wou zien. Ik heb geen moment getwijfeld en gezegd dat ik met haar meeging. Dit is het hoogste meer van de wereld!!!!
Samen wat thee gedronken en natuurlijk weer optijd naar bed.

Upper Pisang.(3310m)
Vandaag 14,5 km lopen naar Upper Pisang. Bij aankomst bleek dit een geweldig mooie plaats te zijn gebouwd achter elkaar op een berg. Natuurlijk wouden wij het beste zicht en zijn we naar het hoogste guesthouse gelopen. Hier hebben we een geluncht met een geweldig uitzicht. We hadden zoveel tijd dat we lekker op ons gemak upper piassing en lower pisang hebben kunnen verkennen.
Na wat te snacken en bier te hbben gekocht terug naar ons guesthouse, waar we hebben gekaart.

Manang.(3540m)
Na 19,5 km lopen arriveerde we in Manang. Dit is een grotere plaats waar vanalles te vinden is. Tamara en ik waren nu alleen, met ergens op de achtergrond de porter van Tamara. We kregen een paarse cottage waar we ontzettend blij mee waren.
Als lunch ons eerste Yak-vlees geprobeerd, wat heeeerllliijjjkkk was.

Tilicho Basecamp.(4250m)
Na de nodige waarschuwingen over gevaar naar het meer, besloot de porter dat ze niet mee wilde lopen. Geen probleem, met ons is altijd een weg te vinden. Tamara bood haar aan om 2 dagen rust te pakken en onze spullen bij te houden in Kangsar. Dit leek top te zijn tot in de morgen, wanneer ze acteerde dat ze ziek was. ''I have a fever''. Dus Tamara voelt aan haar hoofd en zegt: ''You don't have a fever. Reactie hierop was: ''No, I have a headache and I fell this night''. 
Oke, genoeg gehoord. De keuze was duidelijk, ''You're fired''.
Na heel wat geregeld was het rond en konden we vertrekken. Na12 km lopen over verschillende landslide areas kwamen we aan bij tolicho basecamp. Omdat we laat hadden moeten vertrekken waren alle kamers bezet. Nu konden we kiezen tussen een slaapzaal. HELL YEAHH wij willen een tent. De man dacht dat we een stel waren en maakte een mooi bed voor ons klaar met leopard print voor ons klaar. Helemaal happy natuurlijk!!!

Tilicho Lake.(4920m) Kangsar (3730)
Eindelijk is het zover. Na een zware klim van 2,5 uur kwamen we bij Tilicho lake. Dit doe je natuurlijk maar een keer dus we hebben genoten van het moment. We hebben de duurste thee ooit gehad en hier 2 uur van genoten. Na wat rondlopen bij het meer waren we de 5km in hoogte gepasseerd. Ik kan zeggen dat dit een TOP gevoel geeft. 
Sportief als we zijn, zijn we naar beneden gerend. Dit duurde zo'n 40 minuten tot basecamp. 
Vanuit daar naar Kangsar gelopen en genoten van het rustige plaatsje.

Kangsar.(3730m)
Hier begon de ellende. Toen we wakker waren lag er een pak sneeuw van zeker 30 cm, en het sneeuwde nog steeds. De beste man van het guesthouse geholpen met sneeuwscheppen en koken. Daarna een boek gepakt en gaan lezen.
Ik was niet meer zo gewend aan de rust dus had zin om te bewegen. Toen kwamen we op het 'briljante' idee om in de middag naar Manang te lopen. Dit omdat dit een grote plek was en we niet wisten wanneer het zou stoppen met sneeuwen. 
Om 3 uur vertrokken naar Manang. De sneeuw was op dit moment al tot over onze knieën en het sneeuwde nog steeds. Na een lawine, zo''n 2 meter van ons vandaan, twijfelde we aan onze beslissing, maar het was net zo ver terug als naar Manang. We hebben besloten om door te lopen. Uren gelopen en niets in zicht, waarna het donker werd. I
k dacht dat ik gek werd. Ik kon geen pad meer zien. Voor mij was alles wit, dus is Tamara voorop gaan lopen. Totaal bevroren zagen we hoger in de bergen huizen, maar we hadden geen idee hou we daar moesten komen. We zijn toen maar de berg gaan beklimmen... JA met al de sneeuw.
Een heftige klim, maar we waren in Manang. Natuurlijk zat iedereen vast en waren de guesthouses vol. Gelukkig kwamen we een man tegen die ons een kamer in het huis van zijn familie aanbood.

Terug!!!
Na de heftige dag hebben we besloten om een rustdag te pakken en ons goed te verwennen. We hebben yak-steak en yak-burger besteld en hebben 's avonds een filmpje gekeken in een hotel.
's morgens beslist terug te lopen, na het nieuws gehoord te hebben. Verschillende doden en een hoop vermiste mensen. (dit bleken later 41 doden te zijn, maar niemand was op de hoogte hiervan in de bergen).
In 3 dagen 75 kilometer terug gelopen en daarna een hotel in Besisahar gepakt. Ook hier hebben we ons lekker verwend met bier, yak-cheese, de nodige groenten en lekkere snacks. 

De laatste dagen waren erg chaotisch, maar dat wil niet zeggen dat ik geen super tijd heb gehad. Ik heb prachtige dingen gezien en heb er een super goede vriendin aan over gehouden, waar ik de komende maand nog behoorlijk wat mee gepland heb.

Ps. Ik heb niets over de natuur gezegd, maar dat is met opzet. Foto's zeggen meer dan woorden, en zelfs foto's kunnen niet uitspreken wat we gezien hebben.
Mocht je heel nieuwsgierig zijn, dan zul je toch echt zelf deze kant op moeten komen hahahah!!!